گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌كنم …



گفتی: فانی قریب



.:: من كه نزدیكم (بقره/۱۸۶) ::.



گفتم: تو همیشه نزدیكی؛ من دورم… كاش می‌شد بهت نزدیك شم …



گفتی: و اذكر ربك فی نفسك تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال



.:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد كن (اعراف/۲۰۵) ::.



گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!



گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لكم



.:: دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲) ::.



گفتم: معلومه كه دوست دارم منو ببخشی …



گفتی: و استغفروا ربكم ثم توبوا الیه



.:: پس از خدا بخواید ببخشدتون و بعد توبه كنید (هود/۹۰) ::.



گفتم: با این همه گناه… آخه چیكار می‌تونم بكنم؟



گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده



.:: مگه نمی‌دونید خداست كه توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌كنه؟! (توبه/۱۰۴) ::.



گفتم: دیگه روی توبه ندارم ...



گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب



.:: (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/۲-۳ ) ::.



گفتم: با این همه گناه، برای كدوم گناهم توبه كنم؟



گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا



.:: خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/۵۳) ::.



گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟



گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله



.:: به جز خدا كیه كه گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/۱۳۵) ::.



گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این كلامت كم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌كنه؛ عاشق می‌شم! … توبه می‌كنم



گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین



.:: خدا هم توبه‌كننده‌ها و هم اونایی كه پاك هستند رو دوست داره (بقره/۲۲۲) ::.



ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرك



گفتی: الیس الله بكاف عبده



.:: خدا برای بنده‌اش كافی نیست؟ (زمر/۳۶) ::.



گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیكار می‌تونم بكنم؟



گفتی:یا ایها الذین آمنوا اذكروا الله ذكرا كثیرا و سبحوه بكرة و اصیلا هو الذی یصلی علیكم و ملائكته لیخرجكم من الظلمت الی النور و كان بالمؤمنین رحیما



.:: ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد كنید و صبح و شب تسبیحش كنید. او كسی هست كه خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریكی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن . خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/۴۱-۴۳) ::.